Ryczałtem nazywamy pewną, z góry określoną, kwotę, która jest jednakowa dla wszystkich kolejnych m-cy. Ryczałt podatkowy z drugiej strony, to uproszczony sposób podatku, który liczenia nie bierze pod uwagę podstawy wymiaru podatku. W ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych, podstawę opodatkowania stanowi dochód, który nie jest pomniejszony o koszty jego otrzymania. Taki typ rozliczenia ma swoje wady i zalety. Do pierwszych uwzględnić możemy przede wszystkim to, że przy małych przychodach, taki rodzaj rozliczenia nie nie jest opłacalny dla podatnika, który w tym przypadku ponosić będzie większe straty, niż korzyści. Wadą jest też brak sposobności rozliczania się wraz ze współmałżonkiem i niemożliwość odrzucenia tego typu rozliczania na rzecz innej w trakcie roku podatkowego. Dużymi zaletami są natomiast możliwość prowadzenia uproszczonej księgowości a także duże korzyści osiągane przy małych wydatkach prowadzenia działalności. Są mimo to pewne ograniczenia, które nakłada prawodawstwo polskie (ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.)). Zapisy te tłumaczą, że ryczałtowcami mogą być: • Osoby fizyczne, spółki cywilne a także spółki jawne osób fizycznych, które mają dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, którzy nie są zobowiązani do tworzenia pełnej księgowości oraz ich dochód nie był wyższy niż pułap uprawniający do niniejszego wyboru (250 000 euro) lub też dopiero zaczynają działalność (w tym przypadku nie obowiązuje pułap), • Osoby fizyczne otrzymujące dochody z ramienia umowy poddzierżawy, najmu, dzierżawy, podnajmu lub podobnych umów Ryczałtowcami nie będą zaś: • W niektórych sytuacjach, także osoby podejmujące w roku podatkowym działalność gospodarczą po zmianie działalności (ze współmałżonkiem lub bez), • Osoby rozpoczynające działalność gospodarczą w pojedynkę lub w spółce, o ile w poprzednim roku podatkowym osoba taka lub co najmniej jeden ze wspólników, wykonywał czynności, które wkraczają w zakres działalności firmy, • Osoby fizyczne osiągające dochody z tytułu prowadzenia: handlu częściami a także akcesoriami do pojazdów mechanicznych, niektórych wolnych zawodów (np. technicy dentystyczni, nauczyciele dający lekcji na godziny, nie związani żadną umową, lekarze, lekarze stomatolodzy, felczerzy, tłumacze, lekarze weterynarii, pielęgniarki, położne), działalności w zakresie kupna-sprzedaży wartości dewizowych, aptek, lombardów, • Odprowadzający VAT w formie karty podatkowej na regułach określonych w rozdziale 3, • Osoby korzystające z okresowego zwolnienia z podatku dochodowego, • Wytwórcy produktów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym (wyjątek stanowi wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii) Od 20 maja 2010 roku zmianie uległy w pewnym stopniu zasady, tyczące się osób fizycznych, które osiągają przychód z tytułu umowy najmu, podnajmu, poddzierżawy, dzierżawy albo podobnych umów (ustawa z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 473)). W tej chwili płatnik podatku VAT, który zaczął taką działalność i chciałby zostać ryczałtowcem, przedstawia oświadczenie na piśmie kierownikowi odpowiedniego urzędu skarbowego, do dwudziestego dnia m-ca kolejnego po m-cu, w którym osiągnął pierwszy przychód. Jeżeli przychód ten został osiągnięty w grudniu, ma on na to czas do końca roku podatkowego.