Sprzedaż wysyłkowa - czym jest?

W ordynacji o podatku od towarów i usług charakteryzowane są 2 rodzaje sprzedaży wysyłkowej, które różnią się od siebie tylko sposobem opodatkowania. Prawodawstwo przewiduje więc sposobność wysyłki „z terytorium kraju” a także „na terytorium kraju”. Wysyłki te są do siebie zbliżone, zaistniała różnica polega na rodzaju oraz miejscu zapłaty podatku VAT, który może być uiszczony na terytorium kraju, w którym znajduje się sprzedawca albo też na terenie kraju, gdzie jest adresat.

Dla zaistnienia jednej z dwóch napomnianych wyżej wysyłek, muszą być spełnione 2 warunki:

• Zbywający powinien być podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym na terytorium Unii Europejskiej (w jednym z jej krajów),

• Nabywca nie musi być podatnikiem podatku VAT, jednak winien być osobą fizyczną. Jeżeli zaś osoba ta jest podatnikiem podatku VAT, powinien powstać warunek, w którym kupujący rozlicza się jak z transakcji wewnątrzwspólnotowego kupna towarów (podatnik będzie zwolniony podmiotowo od takiego podatku) Transakcją sprzedaży wysyłkowej nie będą objęte:

• Produkty wysyłane przez pośrednika, który ma obowiązek płacenia podatku,

• Produkty montowane albo instalowane,

• Nowe środki transportu W przypadku, kiedy do czynienia mamy z produktami, które objęte zostały akcyzą, miejscem opodatkowania zostanie zawsze państwo przeznaczenia.

Z takim typem transakcji będziemy mieli do czynienia w sytuacji, gdy produkt posyłany zostaje z terytorium jednego z państw Unii Europejskiej do naszego państwa. Taką wysyłkę określa art. 2 pkt. 24 ustawy o podatku od towarów i usług. Towary, które w wyżej wymieniony sposób są sprzedawane, opodatkowane będą w myśl polskiego prawa podatkowego, jednak wyłącznie do pewnego limitu sumy wszystkich sprzedaży – 35 000 euro. Po przewyższeniu tego pułapu, produkt musi zostać obłożony podatkiem na terytorium kraju, gdzie siedzibę ma nadawca.

Pod tym pojęciem stoi zbycie towaru, słanego z terytorium Polski do innego państwa Unii Europejskiej. Prawem opisującej ten przypadek jest art. 2 pkt. 23 ustawy o podatku od towarów i usług. W tej sytuacji miejscem obłożenia podatkiem będzie Polska. Mimo to także i tu występuje określony limit wielkości sumy sprzedaży na obszarze danego kraju, powyżej którego produkty opodatkowywane są w innym miejscu. Pułapy te ustalane są odmiennie przez kraje członkowskie, nie przekraczają jednak 100 000 euro. Po przekroczeniu powyższej granicy, towar będzie opodatkowany w myśl prawodawstwa podatkowego obowiązującego na obszarze państwa, do którego go wysłano.