Zasada wystawiania not odsetkowych

Często zdarza się, iż druga strona umowy spóźnia się z płatnością kwoty wypływającej z przeprowadzonej transakcji, w powiązaniu z nieterminowym wpływem należności dystrybutor odnosi swego rodzaju straty. Aby zrekompensować je, sprzedawca może naliczyć odsetki za spóźnienie. Fundamentem prawnym ich zażądania jest art. 481 Kodeksu cywilnego. Doprecyzowuje on, że jeżeli odbiorca opóźnia się ze spłatą należności, wierzyciel może żądać odsetek za czas spóźnienia. Zazwyczaj najczęściej jest tak, że za opóźnienie należą się odsetki ustawowe. Wypływa to bezpośrednio z art. 481 § 2 K.c., w którym czytamy, że jeśli stopa odsetek za opóźnienie nie była od razu oznaczona, przysługują odsetki ustawowe. Wydarza się czasami mimo to, że zobowiązanie jest oprocentowane według stopy większej niż stopa ustawowa, mimo to w niniejszym przypadku musi być to sprecyzowane w umowie.

 

Jakie największe odsetki mamy możliwość stosować Biznesmeni mają możliwość zawiązać pomiędzy sobą umowę, która będzie dookreślała wielkość odsetek, jakie wierzyciel będzie mógł zażądać. Maksymalna wielkość odsetek, wypływających z czynności prawnej, nie może w sytuacji rocznej przekraczać czterokrotnej wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego (art. 359 § 21 K.c.). Od którego dnia naliczamy odsetki Właściciel firmy, który jest wierzycielem ma możliwość chcieć zapłaty odsetek za okres od dnia następującego po ustalonym terminie płatności do dnia faktycznej zapłaty. Obarczając odsetkami dłużnika, wierzyciel wystawia Notę odsetkową. Zobacz też:

brutto netto wynagrodzenie