Fundusz pracy – państwowy fundusz celowy, działający od 1990 roku. Cel działania – promocja podejmowania pracy, aktywizacja zawodowa, łagodzenia wyników bezrobocia. Źródło dochodów – przymusowe składki płacone przez zatrudniających za przyjętych do pracy pracowników i przez osoby prowadzące działalności a także dotacje z kiesy państwa i budżetu UE. Zastosowanie – zasiłki dla nieaktywnych zawodowo, prace interwencyjne, roboty publiczne, szkolenia i przekwalifikowywanie osób nieaktywnych zawodowo. Płacący składki ubezpieczeniowe za zatrudnione osoby, płacą składkę na Fundusz Pracy – obowiązek ten ustala ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. nr 99, poz. 1001 ze zm.). Obowiązek taki następuje, kiedy są spełnione łącznie 2 przesłanki:  powstały przymusowe (a nie dobrowolne) ubezpieczenia emerytalno – rentowe,  podstawa wielkości składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe – w naliczeniu na okres całego miesiąca – musi odpowiadać co najmniej minimalnemu wynagrodzeniu Jak widać, pracodawca ma obowiązek opłacać za zatrudnionego składkę na Fundusz Pracy tylko wtedy, kiedy kwota, która stanowi zasadę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wynosi w naliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę. Przy czym dla:  osób świadczących pracę w okresie odbywania kary pozbawienia wolności albo czasowego aresztowania wynosi minimum 50% minimalnego uposażenia za pracę,  zatrudnionego w pierwszym roku pracy uposażenie to wynosi minimum 80% wysokości minimalnego uposażenia za pracę Zobacz też:
> Rozliczenie VAT przy odwrotnym obciążeniu w praktyce
Umowa o pracę Przy ustalaniu powstania obowiązku zapłacenia składek na Fundusz Pracy, należy brać pod uwagę przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w przeliczeniu na okres miesiąca. Oznacza to, że jeżeli ubezpieczony miał przychód tylko za część miesiąca, należy dokonać właściwych obliczeń i dopiero na ich zasadzie określić wystąpienie albo brak wspomnianego obowiązku naliczania składek na ten fundusz. Przypadek taki będzie miał miejsce w chwili zawarcia umowy o pracę w trakcie miesiąca, jak także w przypadku wykorzystania przez zatrudnionego z urlopu nieodpłatnego, czy też pobytu na zwolnieniu L4. Umowa cywilnoprawna Rata na FP jest obowiązkowa również za osoby wykonujące pracę na zasadzie umowy zlecenia lub agencyjnej albo innej umowy o wykonanie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu Cywilnego zastosowuje się normy dotyczące zlecenia. W sytuacji, gdy zleceniodawca (jako osoba fizyczna) przyjmuje do pracy wyłącznie zleceniobiorców, to za osoby te nie opłaca składek na FP. Nie ma to zastosowania do dających zlecenie, którzy są jednostkami organizacyjnymi. Umowa o pracę + umowa cywilnoprawna Jeśli sumy będące podstawą wysokości rat na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wypływają z różnych źródeł, to obowiązek opłacania rat na FP rodzi się wtedy, kiedy koszt stanowiący zasadę wysokości rat z niniejszych tytułów wynosi co najmniej najmniejsze wynagrodzenie za świadczenie pracy. WAŻNE!!! Raty na Fundusz Pracy nie płaci się za osoby, które osiągnęły wiek wynoszący minimum 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn. Dotyczy to zarówno zatrudnionych na umowę o pracę jak i zleceniobiorców.