Prawo do obniżenia stawki opodatkowania właściwego o VAT naliczony, zawsze, przysługuje płatnikowi w miesiącu otrzymania faktury VAT lub dokumentu celnego (art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT). Jednak od tej reguły istnieje ciąg odstępstw. M.in. ustawodawca przewidział kazus wyjątkowy dla rachunków za tak zwane „media” (art. 86 ust. 10 pkt 3): „Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje:(…) w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, jeżeli faktura VAT zawiera informację, jakiego okresu dotyczy – w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności”. Przez „media” trzeba odbierać (wg art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy): 1. zaopatrzenie w zasilanie elektryczne i cieplne oraz gazu przewodowego, 2. usługi telekomunikacyjne, radiokomunikacyjne (nie tyczy się odsprzedaży kart telefonicznych, żetonów albo innych jednostek, jakie uprawniają do korzystania z usług telekomunikacyjnych art. 19 ust. 18), 3. usługi w zakresie rozprowadzania wody, 4. usługi w obrębie zarządzania ściekami oraz eksportowania i likwidacji pozostałości, usługi higieniczne i pokrewne. W sytuacji, gdy podatnik nie użyje możliwości pomniejszenia podatku przysługującego w powyższym czasie, ma sposobność zrealizować jego pomniejszenie w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych (art.86 ust. 11), co powoduje, iż co do zasady podatnik ma kwartał na odliczenie VATu z rachunków za media (patrząc od miesiąca, na który wypada okres płacenia). Ostatecznie, w przypadku, gdy okres „trzech miesięcy” również nie będzie zachowany, podatnik ma możliwość pomniejszenia podatku odpowiedniego przez korektę oświadczenia VAT-7 za okres, w którym miał do tego prawo (art. 86 ust. 13). Korektę, o której traktuje się powyżej można zadeklarować nie później niż w ciągu pięciu lat, naliczając od początku roku, kiedy wystąpiło prawo do pomniejszenia podatku należytego.