Harmonogram czasu pracy ma za zadanie precyzowanie czasu pracy zatrudnionego. Kiedy harmonogram czasu pracy uwzględniony był w statucie a pracownicy nie mają obiekcji do dnia i czasu wykonywania pracy, nie ma potrzeby sporządzania planu pracy. Natomiast w przypadku, gdy organizacja pracy nie ma charakteru stałego jest on niezbędny. Błędne ustalenie rozkładu czasu pracy oznacza naruszenie norm dotyczących czasu pracy i jest wykroczeniem podlegającym karze grzywny.

Najczęstsze przekłamania popełniane w rozkładzie czasu pracy:


• brak szczegółowej informacji o pracy w w dni ustawowo wolne od pracy,
• niestworzenie planu czasu pracy


Rozkład trybu pracy zatrudnionego, wykonującego pracę w dni ustawowo wolne od pracy, obowiązkowo posiadać musi informację, który z dni wolnych od pracy jest dniem wolnym z racji 5-dniowego tygodnia pracy, a który dniem wolnym za pracę w dzień ustawowo wolnym od pracy. Odmiennie bowiem rozlicza się pracę w dni ustawowo wolne i dni wolne z tytułu 5-dniowego tygodnia pracy.

• niepoprawne określenie ilości dni pracy w tygodniu

Pierwszą zasadą trybu pracy pracownika jest zasada statystycznie 5-dniowego tygodnia pracy. Oznacza to, że liczba dni w poszczególnych tygodniach może być zróżnicowana. Trzeba mieć na uwadze mimo wszystko, by w całościowym rozliczeniu za czas rozliczeniowy przeciętna liczba dni pracy nie była większa niż pięć.

Tworząc rozkład trybu pracy mieć na uwadze trzeba zachowanie 35-godzinnego, nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego.

• brak planu pracy na cały czas rozliczeniowy

Czas rozliczeniowy jest okresem, w trakcie którego pracodawca rozlicza czas pracy zatrudnionych. Nie jest możliwe, szczególnie w przypadku dłuższych okresów rozliczeniowych, projektowanie rozkładu pracy na poszczególne jego części. Umożliwiałoby to zatrudniającemu obejście zapisów o trybie pracy a w efekcie np. uniknięcie przymusu wypłaty wynagrodzenia za godziny nadliczbowe.

• błędne ustanowienie ilości godzin pracy w konkretnych miesiącach

Liczba godzin pracy w poszczególnych miesiącach może się trochę nieco odbiegać od założeń. Ważne jest, aby całościowy wymiar trybu pracy w czasie rozliczeniowym się zgadzał.

• niezachowanie przynajmniej 35-godzinnego niezakłóconego odpoczynku

Od tej normy obowiązuje mimo to odstępstwo w przypadku, gdy okres rozliczeniowy zakończy się w środku tygodnia pracy. Odpoczynek, o którym mowa, musi być przydzielony w każdym tygodniu pracy, czyli siedem kolejnych dni, zaczynając od początku okresu rozliczeniowego. Jeżeli więc okres rozliczeniowy ukończy się zanim minie 7 dni, to nie będziemy mieli w niniejszym przypadku do czynienia z pełnym tygodniem pracy tak więc odpoczynek pracownikowi nie należy się.

• nieprawidłowe zmiany rozkładu pracy

Zmiana planu czasu pracy możliwa jest jedynie w poszczególnych przypadkach. Są nimi nieoczekiwane przypadki, tj. zagwarantowanie osoby zastępującej w sytuacji niedyspozycji lub urlopu na prośbę innego pracownika.

Modyfikacje nie są dopuszczalne, gdy mają na celu ograniczenie pracy nadliczbowej, w takim przypadku będzie to próba obejścia zapisów o czasie pracy.