Niewiele osób wie, na jakiej podstawie ustalane jest prawo do emerytury bądź renty z tytułu niezdolności do pracy. Bardzo ważną kwestią w tej dziedzinie są tzw. okresy składkowe i okresy nieskładkowe. Co się do nich zalicza? Odpowiadamy w artykule.

Okresy nieskładkowe, czyli jakie?

Przez pojęcie okresu nieskładkowego należy rozumieć czas, w którym nie odprowadzano składek na ubezpieczenia społeczne. Innymi słowy, jest to czas, kiedy nie wykazywano aktywności zawodowej. Pomimo powyższego okresy nieskładkowe uwzględniane są podczas ustalania prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, a także ich wysokości.

Jak odróżnić okresy nieskładkowe od okresów składkowych?

Okres składkowy to okres opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Do okresów składkowych można zaliczyć m.in. czas:

  • zatrudnienia na umowę o pracę,

  • pobierania zasiłku macierzyńskiego,

  • czynnej służby wojskowej. 

Ważne!

Wśród przepisów zawartych w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych można znaleźć zapis mówiący o tym, że przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty dla:

1) płatników składek, zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenia emerytalne i rentowe,

2) osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność

– nie uwzględnia się okresu, za który nie zostały opłacone składki, mimo podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w tym okresie.

Okresy nieskładkowe a ustalanie prawa do emerytury lub renty

W myśl art. 5 ust. 2 wspomnianej powyżej ustawy przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości bierze się pod uwagę okresy nieskładkowe w wymiarze nieprzekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych. Udokumentowane okresy składkowe uwzględniane są w całości przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych.

Cały artykuł znajdziesz na : Okresy nieskładkowe.